شهد گل و زنبور عسل

شهد گل و زنبور عسل

مناطق کوهستانی با آب و هوای معتدل و پوشش گیاهی فراوان شهد خوبی داشته

و برای پرورش زنبور عسل مناسب است

ولی مناطق دشت پوشش گیاهی کافی نداشته

و دارای بادهای گرم و خشک تابستانی است که برای پرورش زنبور عسل چندان مناسب نیست.

اغلب گیاهان زینتی فاقد شهد کافی بوده و اکثر گیاهان زراعی نیز برای زنبورهای عسل مناسب نیستند .

دربعضی مزارع مانند یونجه و اسپرس که برداشت کمی بعد از گل دهی انجام می شود زنبوران به طور ناگهانی دچار کم غذایی می گردند .

کشت وسیع و در یک تاریخ موجب می شود تا زنبورها در مدت کوتاهی با شهد فراوانی روبرو شوند

و نتوانند حداکثر بهره برداری را نموده  و گرده افشانی مطلوبی انجام دهند و بلافاصله پس از پایان گل دهی دچار کم غذایی می شوند .

کشت های متناوب با فواصل مشخص و دقت در برداشت نباتاتی مانند یونجه و اسپرس می تواند مدت بهره برداری زنبورعسل را از آنها طولانی تر نماید .

شهد گل و زنبور عسل

شناخت پوشش گیاهی و فصول تولید شهد و گرده گیاهان اهمیت زیادی داشته و به زنبورداران کمک می کند

تا با جابجایی به موقع کندوها حداکثر استفاده از منابع گیاهی بنمایند

به طور مثال زنبورداران دماوند به دلیل عدم وجود شهد و گرده تا اواسط فروردین ، در اواخر زمستان به کرج کوچ می کنند،

تا در اوایل اسفند اولین گرده مورد نیاز زنبوران از درختان زبان گنجشک ،

نارون و بیدمشک تامین شده و سپس درختان میوه و درختان اقاقیا ،گرده و شهد قابل توجهی تولید می کنند .

در اوایل خرداد با گرم شدن هوا گل ها تمام شده و زنبورهای اطراف کرج ضعیف می شوند،

در این هنگام زنبورداران برای استفاده از درختان گل دار و گیاهان وحشی به نواحی جاجرود و دماوند کوچ می کنند

و اوایل تیر که گیاهان وحشی کوهستان های دامنه جنوبی البرز گل دارد

به این نواحی رفته و عسل اصلی خود را از شهد گل های فراوان و معطر تهیه می کنند

به طوری که در سال هایی با شرایط جوی مناسب از هر کندو تا ۱۰۰ کیلو عسل به دست می آورند.