حرارت دادن و بسته بندی نهایی

بعد از تصفیه ، عسل را حرارت داده و بسته بندی می نمایند .

برای این کار از دیگ دوجداره مخصوص که با نیروی برق و یا حرارت معمولی کار می کند ، استفاده می شود .

گرم شدن آب ظرف باعث انتقال حرارت به جدار داخلی و عسل موجود در ظرف می شود.

در این ظرف حرارت عسل را به ۶۵ درجه سانتی گراد رسانده و مدت نیم ساعت در این حرارت نگه می داریم ،

سپس آن را به راحتی از صافی های نازک عبور داده و حرارت آن را به ۴۸ تا ۵۰ درجه سانتی گراد رسانده و

بعد آن را بسته بندی می کنیم .

حرارت دادن عسل همه ذرات جامد موجود را به مایع تبدیل و مانع شکرک زدن عسل می شود

و مایه ترش کننده را هم از بین برده و آن را از خطر تخمیر حفظ می نماید .

حرارت دادن و بسته بندی نهایی

اگر به عسل زیاد حرارت داده شودرنگ آن تیره ومزه سوختگی می دهد و از حالت عسل بودن خارج شده و نمی توان به آن عسل اطلاق نمود .

البته بعضی عسل ها که به طور حتم شکرک نمی زنند بهتر است پس از صاف کردن و بدون حرارت بسته بندی شوند تا مانع از بین رفتن عطر و طعم طبیعی آنها شود .

باید توجه داشت که حرارت دادن عسل می تواند یکی از علل از بین رفتن کیفیت عسل باشد .

بهترین طعم و مطبوع بودن عسل کاملا رسیده ، موقعی است که داخل شان قرار داشته باشد .

کوشش بشر برای تبدیل و استفاده آن ناچارا تا حدودی به کیفیت عسل صدمه وارد می آورد ،

ولی میزان این صدمه بستگی به نوع عملیاتی دارد که تولید کنندگان ،

فروشندگان و سایر دست اندرکاران روی عسل انجام می دهند.

بازار امروز خواهان عسلی است که ترش نشود ،

شکرک نزند و مدتی هم به صورت مایع باقی مانده و ظاهر مورد پسندی هم داشته باشد .

به دست آوردن چنین اهدافی گاهی اوقات موجب از بین رفتن طعم عسل که از با ارزش ترین خواص آن است ،

تمام می گردد البته با به کار گرفتن روش های صحیح می توان هم کیفیت عسل را حفظ نمود و

هم به اهداف مورد نظر دست یافت .