عسل و سوختگی

عسل و سوختگی

عسل در درمان سوختگی به علت ساختار رزینی ( صمغی ) آن و نیز اگزاما بسیار سودمند است .

چون با مالیدن آن به محل سوختگی مانع رسیدن هوا به پوست شده واز شدت درد می کاهد و از تاول زدن جلوگیری می کند زودتر بهبود می یابد .

عسل خالص و طبیعی عمدتا ( استریل است ) یعنی عاری از باکتری بیماری زا ،

ویروس و باسیل است در ضمن از رشد میکروب ها نیز به شدت جلوگیری ی کند .

عسل حاوی آنزیمی به نام کاتلاز است که می تواند به فرآیند هبود انواع زخم ها کمک کند و

رشد مجدد عاملی را که برای ترمیم پوست موثراست سرعت بخشد .

عسل رشد این عامل را که (پتیلیوم ) نام دارد ۶ تا ۷ روز جلو می اندازد .

عسل دارای قدرت ( دیبرمان ) شیمیایی است که می تواند آن را قدرت پاک کنندگی نیز نام نهاد و در عین حال ،

بوی عفونت نامطلوب زخم ها را از بین می برد و منبع مناسبی برای ترمیم انواع سوختی هاست .

طرز استفاده از عسل در درمان سوختگی ها از این قرار است :

ابتدا محل سوختگی را با یک محلول نمکی موسوم به ( نرمال سالین ) تمیز می کنند سپس مقداری عسل روی موضع مربوطه می مالند

و روی زخم را که با قشر نازکی از عسل پوشانده شده است با گاز استریل باندپیچی می کنند .

این عمل باید حداقل روزی یکبار تا زمان بهبود یافتن زخم ناشی از سوختگی تکرار شود .

عسل و سوختگی

در بسیاری از کشور ها از جمله فرانسه و آلمان پزشکان مصرف عسل را به عنوان اولین لایه دفاعی در مقابل سوختگی ها ،

زخم های سطحی در بعضی موارد حتی ضایعه های عمیق مثل آبسه توصیه می کنند .

زخم های درمان شده با عسل خام ( فرآوری نشده ) در مقایسه با درمان های معمول عموما سریعتر بهبود می یابند و اثر زخم کمتر باقی می ماند .