مصرف عسل به عنوان دارو

عسلی که به عنوان دارو مورد استفاده قرار می گیرد باید طبیعی و از نوع خالص بوده و به وسیله زنبور عسل از شهد گل ها تهیه شده باشد

و تقلبی و ساختگی نباشد که در این صورت از خواص عسل طبیعی برخوردار نخواهد بود .

افرادی که عسل را به عنوان دارو مصرف می کنند و یا همراه با گیاهان دارویی ، غذا و غیره مورد استفاده قرار می دهند

باید توجه داشته باشند که مقدار مصرف و ساعات جذب نقش مهمی را در درمان بیماری دارد .

از طرفی عسل کربوهیدراتی است که خیلی زود حل و جذب می گردد و

مصرف زیاد آن موجب بالا رفتن قند خون شده و روی کارهای طبیعی غده های لوزالمعده تاثیر می گذارد .

لذا قبل از خوردن عسل به عنوان دارو ، بیمار اول باید بداند تا چه اندازه تحمل جذب کربوهیدرات را دارد ،

این مقدار برای افراد متفاوت بوده و بیمار باید میزان عسل مصرفی را با میزان جذب کربوهیدرات منطبق سازد .

از نظر دارویی بهتر است عسل به صورت محلول درآید .

آزمایشات نشان داده است که مقدار مصرف روزانه عسل به عنوان دارو در اشخاص به شرح زیر است :

الف : بزرگسالان : ۱۰۰ الی ۲۰۰ گرم در ۲۴ ساعت . صبح ۳۰ تا ۶۰ گرم ،بعداز ظهر ۴۰ تا ۸۰ گرم ، شب ۳۰ تا ۶۰ گرم .

ب : خردسالان : ۳۰ گرم یعنی سه قاشق چای خوری در روز .(صبح ، ظهر ، شب )

توضیح : وزن تقریبی یک قاشق چای خوری عسل ۱۰ گرم مرباخوری ۲۰ گرم و غذاخوری ۴۰ گرم است .

بیشترین میزان مصرف عسل در روز ۶۰ تا ۱۰۰ گرم است .

در فعالیت های سخت فیزیکی میزان مصرف به ۱/۵ گرم و حداکثر ۲ گرم به ازای هر کیلو وزن بدن مجاز است .

میزان مصرف روزانه برای بچه ها ۱/۵ گرم به ازای هر کیلو وزن بدن است .

میزان مصرف روزانه باید ۲ تا ۳ بار در طول روز تقسیم شود .