ویتامین های موجود در عسل

ویتامین های موجود در عسل

انواع عسل

عسل را به روشهای مختلف تقسیم بندی و نامگذاری کرده اندو بر اساس ۳ نوع عسل که استثنایی هستند تعریف میشوند :

۱ – عسل سمی

ثابت شده است که عسل حاصله از بعضی گیاهان برای انسان سمی بوده و ایجاد مسمومیت و عوارضی از قبیل استفراغ ، سر گیجه و عدم تعادل می نماید چون حاوی نوعی گلوکزید مسموم کننده است .

این نوع عسلها برای خود زنبور سمی نبوده و آنرا به راحتی مصرف می کنند.

گیاهانی نیز وجود دارد که نوش و گرده تولیدی آنها برای زنبور عسل سمی است و عسل حاصل از آن برای انسان نیز مسموم کننده است .

مطالعات گوناگون نشان داده اند که عسل حاصل از شهد گیاهان زهری مانند بنکدانه ، گل انگشتانه ، خرزهره ، شوکران ، گل پنجه اعلی و غیره هرگز برای آدمی زهرناک نیستند .

۲– عسل مصنوعی
به مواد و ترکیباتی شبیه عسل اطلاق می شود که بدون دخالت زنبور ساخته می شود .

ویتامین های موجود در عسل

و معمولا از قند نیشکر و میوه های شیری مانند خربزه ،

هندوانه ، کدوی تنبل و خرما در ساختن چنین عسل هایی استفاده می کنند .

هر چند به عنوان عسل از آنها نام برده می شود اما این مواد ،

عسل نیستند بلکه از تغلیظ آب میوه ها به طریق مصنوعی و صنعتی بدست می آیند .

این روش در ایران متداول نیست ولی در بعضی از کشورهای خارجی مرسوم است .

۳ – عسل رادیو اکتیو
در برخی از انواع عسل ، مقدار خیلی ناچیزی رادیوم وجود دارد و این عمل با پوشانیدن

شیشه های عسل با فیلم های حساس عکاسی و پوشانیدن آن با کاغذ سیاه و مشاهده تصاویری

از تشعشع رادیوم در کاغذ حساس عکاسی ثابت شده است .

این خاصیت مربوط به خاک و زمینی است که گیاهان عسل زا در آن رشد کرده اند .

ویتامین ها
عسل شامل مقدار کمی ویتامین های تیامین (B1)، ریبوفلامین(B2)، اسید پانتوتنیک(B5)، نیاسین(B3) و پیریدوکسین(B6) و اسید اسکوربیک (C) است.
با وجود اینکه مقدار ویتامین C اکثر عسل های جهان کمتر از ۵ میلی گرم در ۱۰۰ گرم عسل است،

بعضی از عسل ها دارای ویتامین C بالایی هستند (۲۸۰-۱۶۰ میلی گرم در هر ۱۰۰ گرم)

مقدار ویتامین C در بعضی از عسل های ایران بین ۲۴۰-۱۱۸ میلی گرم در ۱۰۰ گرم عسل تعیین شده است.

اگرچه ویتامین های فوق الذکر در عسل به مقدار خیلی کم وجود دارند، اما از اهمیت زیادی برخوردار می باشند؛

زیرا آنها مخلوط با کربوهیدرات ها، املاح معدنی و اسیدهای آلی می باشند.

مقدار ویتامین های موجود در عسل بستگی به مقدار گرده گلی دارد که توسط زنبوران عسل افزوده می شوند.

عسل تصفیه نشده و عسل باموم (شان) از نظر ویتامین غنی است و تصفیه باعث کاهش ویتامین های عسل می شود.

دانشمندان ویتامین های موجود در عسل را مرهون دانه های گرده آن می دانند.
شایان ذکر است که منشا ساختمانی عسل ارتباطی با دانه گرده ندارد و ممکن است بعضی مواقع گرده های ذخیره شده در کندو به مقدار جزئی با عسل مخلوط شوند.

ویتامین های موجود در عسل

اسیدها
اسیدهای موجود در عسل در ساختن مزه خاص آن دخالت دارند.
PH اندازه گیری شده ۴۹۰ نمونه عسل بین ۳/۴۲ تا ۶/۱۰ گزارش شده است (PH به طور متوسط ۳/۹۱).
PH عسل ایران بین ۳/۵ تا ۴/۸ گزارش شده است. اسید موجود درعسل احتمالا در عدم رشد میکروب ها در آن تاثیر دارد.

بیشترین اسیدی که در عسل وجود دارد اسید گلوکونیک است که از تاثیر آنزیم گلوکز اکسیداز برروی گلوکز تولید می شود.

در حین این واکنش پراکسید هیدروژن (۲O2H) نیز تولید می شود که باعث جلوگیری از فساد آن در طول رسیدن می شود.

چندین اسید دیگر نیز در عسل وجود دارند که مقادیر آنها متغیر بوده و عبارتند از:
اسید استیک، اسید بوتریک، اسید سیتریک، اسید فرمیک،اسید لاکتیک، اسید مالیک، اسید پیروگلوتامیک، اسید فسفریک، اسید سوکسینیک، اسید اکسالیک.