هفت قانون طلایی کیفیت عسل

هفت قانون طلایی کیفیت عسل

عوامل تعیین کننده کیفیت عسل که به هفت قانون طلایی معروف هستند در زیر شرح داده می شوند :

۱ – عسل باید خالص بوده و با ماده دیگری مخلوط نشود .

یعنی با توجه به قوانین مواد غذایی چیزی به آن اضافه و یا کم نگردد.

۲ – عسل باید رسیده باشد یعنی بیش از نصف سلول های شان عسل دارای درپوش های مومی باشند.

این مسئله به مقدار آب ، آنزیم و سایر مواد آلی افزوده شده توسط زنبور بستگی دارد .

زیرا هر چه زنبور ها بیشتر روی عسل کار کرده باشند عسل رسیده تر است .

مدیریت صحیح زنبورستان ،درست بودن اندازه و ابعاد کندو ها و قدرت کافی کلنی ها بر روی رسیده شدن عسل تاثیر زیادی دارد .

باید توجه داشت که مقدار آنزیم عسل رسیده با توجه به نوع گیاه در محدوده معینی تغییر می کند .

هفت قانون طلایی کیفیت عسل

۳ – برای حفظ ترکیباتی مانند مواد معطر ، آنزیمها ، مواد ضد میکروب و رنگدانه ها باید عسل در شرایط طبیعی خود نگهداری شود .

۴ – عسل باید تمیز بوده و فاقد ذرات موم ، اجزاء بدن زنبور ها و سایر حشرات باشد .

۵ – عسل به صورت مایع ( شفاف ) و کریستالی (کرمی ) باید از غلظت خوبی برخوردار باشد .

۶ – عسل باید به خوبی بسته بندی شده و همچنین برچسب مناسبی داشته باشد .

۷ – برچسب عسل باید دارای اطلاعات صحیحی در مورد منشاء گیاهی عسل ، نوع تغذیه زنبورها و نام زنبوردار یا تولیدکننده آن باشد .اطلاعات روی برچسب عسل باید همواره صحیح باشد و خریدار را گمراه نکند .

تبصره : بعضی زنبورداران فعالیت خود را وسیع تر کرده و اواسط زمستان به نواحی گرمسیری مانند میناب ، جیرفت ، جهرم ، داراب ، دزفول و غیره می روند و اواخر فروردین به نواحی معتدل گرم و اواسط خرداد به نواحی کوهستانی و سردسیری مانند دامنه های جبال بارز کوه های بختیاری ، خوانسار و نواحی ییلاقی اطراف کاشان کوچ می کنند .