بیماری های ملکه زنبور عسل

علاوه بر آفات و شکارچیان بعضی عوامل بیماری زا نیز باعث خسارت به ملکه ها و کلنی های پرورش ملکه می شوند

کهبعضی از مهم ترین آنها اختصاصا در زمان پرورش ملکه خسارت ایجاد می کنند .

بعضی عوامل بیماری زا مانند باکتری های مولد بیماری لوک ،

یا ویروس های مولد بیماری های فلجی و لارو کیسه ای و قارچ

های مولد قارچ بستگی و لارو گچی به زنبورداری ها خسارت می زنند

و در زمان پرورش ملکه به ویژه در کلنی های جفت گیری باعث خسارت می گردند ،

ولی لین بیماری ها به عنوان بیماری های

اختصاصی زنبورستان های پرورش ملکه محسوب نمی شوند .

عسل جوان

عوامل متفاوتی می تواند در به وجود آمدن ایم عوارض دئرکلنی های زنبور عسل موثر باشد .

سیاه شدن سلول ملکه ، سپتی سمی و ملانوز از جمله بیماری های ملکه زنبور عسل می باشند .

بیماری ها و ناهنجاری های غیر میکروبی و عوارض ژنتیکی

در کنار آفات و بیماری های زنبورعسل که عوامل خسارت زای غیرژنتیکی هستند گاهی نا هنجچاری ها یا حالت های غیر

طبیعی در زنبور عسل دیده می شود که ممکن است به صورت مرگ و میر ، بد شکل شدن یا اختلالات فیزیولوژیکی و ژنتیکی

بروز کند . دلایل به وجود آمدن این ناهنجاری ها شرایط نامساعد محیطی ، بدی آب و هوا ، عدم تغذیه کافی ، اختلالات

عمومی و جهش ژن ها یا اختلالات کروموزومی است .

از جمله ی این عوامل می توان به عدم یکنواختی سطح پرورش نوزادان ، عقیم بودن تخم ها ، رفتار تخم گذاری نامنظم ملکه ،

هم خوارگی کارگران ، پرورش نرها در حجره های کارگر ، نوزادان سرماخورده (معمولا کاهش کارگران بر اثر مصمومیت های

حاصل از سمپاشی ها نیز می تواند باعث بروز این عوارض در کندوها شود ) و هموزیگوتی آلل های جنسی ( نر های دیپلوئید )

اشاره کرد .