چرا کودکان زیر یک سال نباید عسل بخورند

میکرو ارگانیسم های عسل

باکتری ها

میکرو ارگانیسم های عسل (مخمر و باکتری ) سال ها پیش مورد بررسی بوده است .

برخی محققان نشان دادند که باکتری روده ای بدون اسپور فقط چند روز در عسل فشرده زنده می ماند ،

ولی اخیرا باکتری هایی مورد توجه قرار گرفته اند که با اسپور های شناخته شده

ارگانیسم های بیمار زنبور متفاوت می باشند .

سیبایی و لیتی برای مطالعه نقش میکرو ارگانیسم ها در عمل آوری عسل ،

۴۸ نوع مخمر و ۸۷ نوع باکتری جداشده از عسل را بررسی کردند و در جدول ۱۰ توانایی رشد آنها را در محیط اسیدی و غلظت عادی عسل نشان دادند ،

در این شرایط بعضی مخمر ها رشد داشته ولی هیچ یک از باکتری ها در محیط بیش از ۶۰% قند و “ph” اسیدی بیش از ۴ رشد نکردند.

در دهه ۱۹۷۰ در امریکا بیماری جدیدی به نام بوتولیسم کودکان شناخته شد با توجه به این که ارگانیسم بیماریزای آن در طبیعت وجود داشت ،

منابع احتمالی این آلودگی در طبیعت بررسی شدند ،

مطالعات وسیع مواد غذایی و منابع طبیعی نشان دادند که عسل و شربت ذرت تنها مواد غذایی حاوی این اسپور بوده

که توسط نوزادان مصرف شده است و این مواد غذایی ۱۰% محصولات موجود در بازار را تشکیل می دهند ،

هر چند نمی توان به طور قطع این مسئله را بیان کرد ولی در تجارت و به خصوص تغذیه کودکان این مسئله پذیرفته شده است.

بنابراین عسل یکی از منابع احتمالی این بیماری بوده

و نباید به کودکان زیر یکسال خورانده شود ولی کودکان بزرگتر نسبت به این آلودگی ایمن هستند.

مخمر ها و تخمیر

تخمیر عسل ناشی از فعالیت مخمرهایی است که در مقابل قند مقاومند

و با دکستروز و لوولوز تولید الکل و دی اکسیدکربن می کنند.الکل هنگام وجود اکسیژن تبدیل به اسید استیک می شود ،

این فرآیند در مقایسه با فرآیندهای دیگر تخمیر بسیار کند بوده و گاهی پس از ماه ها مشخص می شود ،

این نوع فساد زیان قابل توجهی به زنبور داران زده و سال هاست مورد مطالعه قرار گرفته است .