عسل مصنوعی

به مواد و ترکیباتی شبیه عسل اطلاق می شود که بدون دخالت زنبور ساخته می شود

و معمولا از قند نیشکر و میوه های شیرین مانند :

خربزه ، هندوانه ، کدوی تنبل و خرما در ساختن چنین عسل هایی استفاده می کنند.

هر چند به عنوان عسل از آنها نام برده می شود اما این مواد ، عسل نیستند

بلکه از تغلیظ آبمیوه ها به طزیق مصنوعی و صنعتی به دست می آیند .

این روش در ایران متداول نیست ولی در بعضی از کشور های خارجی مرسوم است .

در ایسران هم در سال های اخیر طرح تحقیقاتی تولید عسل از خرما توسط محققین کشورمان آغاز شده که جا دارد

جهت روشن شدن مطلب به خلاصه ای از این طرح تحقیقاتی اشاره شود .

عسل خرما برای نخستین بار در کشورمان در سال ۱۳۷۰ توسط موسسه تحقیقاتی مهندسی زراعی وزارت جهاد کشاورزی از

خرماهای ضایعاتی درجه ۳ و ۴ تولید و به مردم عرضه شد .

این عسل عصاره تغلیظ شده خرما می باشد که از طریق عملیات فیزیکی از نظر رنگ و عطر و مزه مورد پروسس قرار گرفته

و تمام موارد ناشناخته شده آن در مقیاس آزمایشگاهی شناخته شده است

و تا سرحد امکان به شرایط فیزیکی و شیمیایی عسل حاصله از زنبور عسل برسد .

تولید عسل خرما که در این تحقیق دنبال شده بود عصاره خرما می باشد

که به وسیله استخراج و جداسازی جامد – مایع به وسیله فیلتراسیون بی رنگ و بی عطر و تا حدی خوش طعم می شود

و سپس در شرایط خاصی از درجه حرارت و فشار به نحوی که دوباره شکل ظاهری نامناسبی به خود نگیرد به حدی تغلیظ شده است

که آب موجود در آن پایین تر از حداقل لازم برای رشد باکتری ها قرار بگیرد .

این عسل که خصوصیات فیزیکی و شیمیایی بسیار نزدیکی با عسل طبیعی کندو دارد ، از هر نوع خرما و از هر درجه ای قابل بازیافت است .